Zwierzoczłekoupiór

Telewizyjna adaptacja książki Tadeusza Konwickiego. Spektakl w reżyserii Mikołaja Grabowskiego powstał w 1995 roku. „Ta książka nie jest dla grzecznych dzieci” – głosi pierwsze zdanie „Zwierzoczłekoupiora” Tadeusza Konwickiego. Rzeczywiście, to co na kartach tej powieści przydarza się głównemu bohaterowi, zdecydowanie odbiega od „poprawnego” schematu życia tzw. grzecznego dziecka. Kluczową postacią jest kilkunastoletni Piotr – chłopiec o bujnej wyobraźni, obdarzony mądrością dojrzałego człowieka, odbywający magiczne podróże w inny świat. Akcja spektaklu Mikołaja Grabowskiego rozgrywa się w dwóch planach: realnym i onirycznym. Dwunastoletni Piotr żyje w przeciętnej rodzinie, ma swoje marzenia, chciałby przeżyć coś niezwykłego, poznać „swoją” dziewczynę, zagrać w filmie. Czasem dręczą go także lęki i frustracje. Nawiedzają go zwykle nocą pod postacią „zwierzoczłekoupiora”. Piotr może też odbywać wędrówki do świata wyśnionego, nierealnego. W tę magiczną rzeczywistość wprowadza go dog imieniem Sebastian – zwierzęcy „filozof”, który w poprzednim wcieleniu był angielskim lordem. Teraz roztacza przed Piotrem niezwykłe perspektywy. W innym świecie, gdzieś w kosmosie Piotr przybiera postać Troipa. Poznaje tajemniczą dziewczynkę Ewę, przeżywa rozmaite przygody, by w konsekwencji i tak powrócić do rzeczywistości. W spektaklu wystąpiła m.in. 12-letnia wtedy Alicja Bachleda Curuś.