Żołnierz i bohater ()

Jedna z najbardziej znanych komedii George'a Bernarda Shawa, nie bez racji włączona do zbioru „Sztuk przyjemnych”. Bo jest w niej wprawdzie sporo sarkazmu i drwiny, lecz nie ma jeszcze charakterystycznej dla późniejszych sztuk Shawa ostrości i pasji demaskatorskiej. Od premiery w 1894 roku publiczność świetnie się bawiła, śledząc perypetie bohaterów uwikłanych w „bałkańską awanturę”. Tak właśnie określano trwającą zaledwie 14 dni wojnę 1885 roku między Bułgarami a Serbami. Dla angielskiego dramaturga, który bardzo sobie cenił zdrowy rozsądek, był to przede wszystkim pretekst do wyszydzenia pseudobohaterstwa i obłudy, okrywającej płaszczykiem heroizmu zwyczajne tchórzostwo, okrucieństwo albo romantyczną fanfaronadę. Dostał więc za swoje bohaterski Sergiusz, szarżujący na czele szwadronu na nieprzyjacielskie działa. Ale również kapitan Bluntschli, trzeźwo myślący Szwajcar, który także wplątał się w wojenną awanturę, choć zamiast nabojów wolał nosić w ładownicy czekoladki. Rozprawiając się z „nieuleczalnymi romantykami” i „szkodliwym idealizmem” z równym zapałem Shaw dworował sobie z wszelkiej egzaltacji, pretensjonalności, sztuczności. By cel swój zrealizować wymyślił dość prostą fabułę. Raina Petkow, córka zacnej bułgarskiej rodziny, przypadkowo ratuje życie żołnierzowi wrogiej armii. Zaręczona z bułgarskim oficerem dziewczyna, zakochuje się w nieprzyjacielu, który jest interesującym mężczyzną, o niekonwencjonalnym sposobie bycia. Miłość całkowicie odmienia jej życie. [TVP VOD]