Zegarek ()

„Zegarek” powstał w 1935 roku jako słuchowisko radiowe. W 1955 roku pojawił się po raz pierwszy na scenie Teatru Telewizji w reżyserii Józefa Słotwińskiego. To wzruszająca opowieść o relacji mistrza (Zegarmistrz) i jego ucznia (Jan). Pod nieobecność Zegarmistrza z zakładu ginie cenny zegarek. Młody Jan zostaje oskarżony o kradzież i zwolniony z pracy. Sprawa skradzionego zegarka wyjaśnia się po latach. W przebiegu akcji na pierwszy plan wysuwa się problematyka moralna. We współczesnej interpretacji tego dramatu oprócz warstwy psychologicznej istotna będzie opowieść o czasie i jego ruchu. Jak komentuje Agnieszka Lipiec-Wróblewska: „Wykraczając poza realistyczną interpretację (ale zachowując psychologię postaci i przekaz etyczny), wprowadzamy wymiar metafizyczny, docierając do nowych sensów i poziomów interpretacyjnych, które w moim odczuciu zarówno są bliskie Autorowi, jak i zainteresują współczesną widownię”.