Wyszedł z domu (1994)

Sztuka wybitnego współczesnego poety i dramatopisarza Tadeusza Różewicza, w szczególny sposób kojarzy dialogi, sytuacje dramaturgiczne i różne formy teatralne z pantomimą włącznie – z językiem poezji. „Wyszedł z domu” autor określił w podtytule jako „tak zwaną komedię”. Napisana w 1964, wkrótce została wystawiona przez Jerzego Jarockiego w Krakowie (1965) i Wandę Laskowską w Teatrze Narodowym w Warszawie (1966). Te i późniejsze realizacje doprowadziły recenzentów do wspólnego wniosku: najlepiej grać Różewicza normalnie, bez udziwnień. Tej zasadzie pozostał również wierny w swojej inscenizacji Stanisław Różewicz. W efekcie powstało widowisko interesujące dla widzów o różnym stopniu przygotowania teatralnego. Dla jednych jest to zabawna komedia rodzinna; dla innych jest to przede wszystkim Różewiczowski „teatr poetyczny”, z gorzkim przesłaniem filozoficznym. Dramat o nieskuteczności prób samorealizacji, poszukiwaniu tożsamości, o rozliczeniach z przeszłością.

[TVP VOD]