Tam, gdzie rosną poziomki (1957)

Tam, gdzie rosną poziomki to arcydzieło kanonu kina europejskiego, będące niezwykle osobistym i sugestywnym studium przemijania. Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga. Odbywa on wraz z synową podróż ze Sztokholmu do Lund, by wziąć udział w obchodach własnego jubileuszu naukowego. Z pozoru zwyczajny wyjazd zamienia się niesamowitą wędrówkę przez odległe obszary pamięci, skłaniającą do refleksji nad życiem i stosunkami z ludźmi. Profesor Borg przywołuje we wspomnieniach swoją pierwszą niespełnioną miłość, nieudane małżeństwo, trudne ojcostwo. Świadomość bliskości śmierci pozwala dostrzec bohaterowi ogrom samotności, chłodu i obojętności, w której tkwił od lat. Skłania go to do podjęcia ostatniej próby zburzenia stworzonego przez siebie muru. [Opis dystrybutora]