Schizol (2004)

Linie elektroenergetyczne są popsute i odzyskuje się je jako złom. Nawet zamieszkałe domy wyglądają na opuszczone. Twarz 15-letniego Mustafy, nazywanego Schizo jest równi pusta jak miejski krajobraz. Dostaje on od przyjaciela matki, lokalnego macho polecenie, by pozyskać zawodników do nielegalnych walk. Te sfilmowane przez kamerzystę Hasanbek Kydyraliyev przy użyciu ręcznej kamery walki są ekspresjonistycznym tańcem światła, ciosów, niewyraźnych twarzy i ciemności. Los wiąże Mustafę z umierającym zawodnikiem, który przekazuje Mustafie swoje ostatnie pieniądze i prosi o opiekę nad żoną.