Portret kobiety w ogniu (2019)

Nagrodzony w Cannes za scenariusz melodramat Céline Sciammy ubiera w kostium – akcja rozgrywa się w Bretanii w 1770 roku – jak najbardziej współczesne pragnienia i uczucia. Ich wyrazicielkami są szykowana do aranżowanego małżeństwa arystokratka Héloïse oraz jej portrecistka – wyemancypowana Marianne. Intymna więź, jaka nieoczekiwanie rodzi się pomiędzy nimi, stanie się siłą zdolną przełamać niejedno tabu. Intymny, elegancki film Sciammy przypomina białe płótno, z którego stopniowo wyłania się nasycony wszystkimi odcieniami emocji obraz skomplikowanych zależności. Reżyserka zderza ze sobą na ekranie kobiety różnych pokoleń i klas, pozwalając każdej z nich choćby na chwilę wyjść z narzuconej roli. Ta opowieść o intensywnej, zmysłowej chwili utrwalonej w dziele i wspomnieniach, o miłości i kobietach przekraczających swój czas jest także hołdem oddanym wszystkim zapomnianym artystkom, których twórczość od wieków skutecznie przemilcza kanon sztuki. Inspirowany malarstwem (m.in. przewrotne nawiązanie do słynnego obrazu Caspara Davida Friedricha), subtelny, ale też ognisty film Sciammy to również pochwała kobiecego spojrzenia i jego imponujący manifest. [opis festiwalowy]