Bez wyraźnych objawów (2018)

Oksana wróciła z armii z orderami. Na wojnie nie płakała. To, co widziała i czego doświadczyła, przygniotło ją dopiero w zaciszu kijowskiego mieszkania. Alina Horłowa towarzyszy Oksanie w drodze powrotnej do życia – od pobytu w klinice aż do podjęcia pracy. Oksana wie, że jest jedną z nielicznych, którym zaoferowano fachową pomoc w leczeniu zespołu stresu pourazowego. Jej towarzysze broni na ogół nie mogą na to liczyć – z braku widocznych śladów obrażeń zostaną odesłani z kwitkiem. Spośród wielu filmów o Donbasie chyba właśnie 'Bez widocznych objawów' Horłowej najmocniej pozwala odczuć lodowaty powiew tej wojny. [opis festiwalowy]