Luzzu (2021)

Pełnometrażowy debiut Alexa Camilleriego to jeden z bardzo rzadkich filmów nakręconych w języku maltańskim, z udziałem niezawodowych aktorów – rybaków, z którymi reżyser przyjaźni się od lat i których problemy stały się najważniejszą inspiracją do napisania scenariusza. Tytuł filmu jest nazwą tradycyjnej łodzi rybackiej, używanej podczas przybrzeżnych połowów. Jedną z nich pływa Jesmark, podtrzymujący rodzinną tradycję, lecz zmagający się z coraz silniejszą konkurencją. Gdy okaże się, że jego niedawno narodzony synek potrzebuje kosztownej operacji, mężczyzna będzie zmuszony porzucić ideały i związać się z ludźmi, którzy rządzą lokalnym czarnym rynkiem. Camilleri skupia swoją uwagę na dramacie bohatera, rysując jednocześnie szersze tło społeczne i polityczne. Winą za pogarszający się los maltańskich rybaków obarcza nie tylko czarnorynkowe rozgrywki, lecz także rygorystyczne unijne prawodawstwo oraz postępującą degradację środowiska i katastrofę klimatyczną. Przede wszystkim jednak Luzzu pozostaje emocjonalnym portretem człowieka, którego stabilne życie zaczyna się z dnia na dzień rozpadać. [opis festiwalowy]