Miłość i gniew (1959)

Bohater filmu to młody zbuntowany intelektualista, nienawidzący wszystkiego co ustabilizowane, nieuznający żadnych autorytetów. Mimo posiadania dyplomu uniwersy-teckiego, wraz z przyjacielem prowadzi stragan ze słodyczami. Jego bunt i agresja skupia się na ciągłym psychicznym znęcaniu się nad żoną. To nie jest bunt konstruktywny – to jedynie zewnętrzna poza, pozwalająca zachować pozory własnej indywidualności i niezależności. Postać głównego bohatera wydaje się zbyt przerysowana, łącząc w sobie egoizm, wulgarność, a nawet cechy psychopatyczne. Mimo to właśnie ten film dał wyraz nowym trendom, które wkrótce potem ujawniły się w angielskiej literaturze i filmie.