Niebo, ziemia i człowiek

Filmowa próba uchwycenia niezwykłego piękna marokańskiego pustynnego i wietrznego krajobrazu oraz żyjącego w tej niezwykłej przestrzeni koczowniczego ludu Aït Seghrouchen. Poznajemy historię Ahmeda, Yussefa, Lancena i Indira. To Berberowie – ludzie z marokańskich pustyń, żyjący pośród bezbrzeżnych przestrzeni. Śledzimy ich codzienne życie w namiotach, pracę przy hodowli zwierząt. Przeszłość miesza się tu z teraźniejszością, a w tradycyjny cykl życia i przyrody powoli, ale skutecznie, wkrada się nowoczesność. Mężczyźni strzegą masztów radiowych, cieszą się z udogodnień, jakie przynoszą telefony komórkowe, telewizja, internet czy prąd. Rodziny nadal hodują kozy i sprzedają je na targu, a dzieci posłusznie wypełniają wolę starszego rodzeństwa. Na festiwalu berberyjska społeczność całą noc tańczy, poszukując duchów, ale część młodych myśli o czymś więcej i decyduje się na wyjazd do innego miasta. Film stara się oddać niesamowitą atmosferę marokańskiej pustyni i istniejącego tam nadal tradycyjnego stylu życia, w który wpisuje się nowoczesność. [opis festiwalowy]