Jak daleko stad, jak blisko (1972)

Bohaterem filmu jest blisko czterdziestoletni mężczyzna, Andrzej. Na ekranie obserwujemy jego symboliczną podróż w przeszłość, pełną wykreowanych przez niego, fantazmatycznych obrazów. Mężczyzna ma nadzieję, że uda mu się wyjaśnić przyczyny samobójstwa swego przyjaciela, Maksa. Podczas onirycznej wędrówki spotyka widma osób, z którymi był kiedyś związany. Są wśród nich m.in. partyzancka miłość – Musia, rodzice, pierwsza żona – Joasia i towarzysz dziecięcych zabaw Szloma, którego Andrzej ostrzega przed holocaustem. „Będąc w zasadzie poetyckim przywołaniem minionych czasów, zawiera słabo zawoalowane komentarze polityczne, odniesienia do historii oraz nowofalowe techniki narracyjne” – pisali o filmie krytycy.