Grupy oporu

Grupy Oporu „Solidarni” zostały założone na wiosnę 1982 roku w Warszawie przez Teodora Klincewicza („Borys”, „Teoś”), wiceprzewodniczącego Komisji Krajowej NZS i przewodniczącego NZS na Politechnice Warszawskiej, ukrywającego się od 13 grudnia 1981 roku. Od samego początku grupy podporządkowały się Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność. Grupy, według planów „Teosia”, miały zajmować się małym sabotażem; prowadzić „akcje miejskie” – ulotkowanie, karanie donosicieli i kolaborantów, zajmować się legalizacją – czyli wyrobem fałszywych dokumentów dla potrzeb podziemia, przygotowaniem i obsługą manifestacji, przygotowaniem do starcia z milicją na wypadek ogłoszenia strajku generalnego.