Wspominajac demony (2017)

Reżyser Raed Andoni umieszcza ogłoszenie w gazecie w Ramallah. Poszukuje byłych więźniów centrum przesłuchań Moskobiya w Jerozolimie. W swoim ogłoszeniu apeluje, aby mężczyźni mieli również doświadczenie jako rzemieślnicy, architekci czy aktorzy. Po procesie odlewania, który sprawia wrażenie odgrywania ról, aranżuje, pod ścisłym nadzorem byłych więźniów i na podstawie ich wspomnień, zbudowanie repliki sal przesłuchań i cel, które zostaną zbudowane w skali wewnątrz hali. W tej realistycznej scenerii mężczyźni następnie odtwarzają swoje przesłuchania, omawiają szczegóły dotyczące więzienia i wyrażają upokorzenie, którego doświadczyli podczas pobytu w areszcie. Używając technik, które przypominają tak zwany „teatr uciśnionych”, współpracują ze sobą, by udramatyzować swoje doświadczenia z życia wzięte. Ich rekonstrukcja wysuwa na pierwszy plan długo wyparte emocje i nierozwiązaną traumę. Praca nad filmem odbija się na mężczyznach – zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Reżyser pojawia się także przed kamerą; nie tylko tworzy scenę dla swoich bohaterów, ale także rozprawia się z własnymi fragmentarycznymi wspomnieniami uwięzienia w Moskobii sprzed trzydziestu lat.