Framing Agnes (2022)

Poprzez doświadczenie zbiorowej pamięci i dziedziczonych traum, grupa transpłciowych artystów przygląda się jednemu z istotnych wydarzeń w historii opieki medycznej nad osobami trans. Film „Framing Agnes” to cichy hołd złożony przez transpłciową społeczność anonimowej pionierce, która wzięła udział w badaniu na temat płci socjologa Harolda Garfinkela na Uniwersytecie Kalifornijskim w latach 60., szukając sposobu na korektę płci. Obraz zmusza do poszerzenia dosyć ciasnych ram, przez które widziana jest zwykle historia emancypacji osób trans – zbyt ciasnych, by pomieścić mnogość doświadczeń i odmiennych scenariuszy. Reżyser Chase Joynt jako główny motyw powstania filmu podaje chęć oddania głosu osobom transpłciowym, aby same mogły opowiedzieć historię swojej społeczności. Pragnie w ten sposób odwrócić tendencję do przedstawiania transpłciowych postaci w odosobnieniu, jako zdanych na samych siebie, potencjalnie zbyt wrażliwych jednostek. Siła tkwi w społeczności – ten film jest na to kolejnym dowodem. Na ekranie zobaczymy między innymi znaną z „Pose” Anjelicę Ross oraz Jen Richards (m.in. queerowe „Opowieści z San Francisco”).