Dniuka ()

Zwykła wieś poleska. Ze dwadzieścia domów, w których pozostali sami staruszkowie. W niedużej chatce ozdobionej w tkaniny własnej roboty siedzą obok siebie babcia i dziadek: Antonina Astapawna i Mikałaj Fiodarawicz. On pije i zadaje sobie pytanie po co człowiek żyje na świecie, a na niej trzyma się gospodarka. Zimą jest nuda, ale przychodzi wiosna i odżywa przyroda a z nią ludzie i zwierzęta. Śpiewają ptaki, przez okno widać słoneczko. Życie toczy się dalej. Tylko dlaczego babcia tak ciężko wzdycha?