Dziecko ciszy (2017)

Nakręcony przez ojca Tobiasza film jest wzruszającą i ciepłą opowieścią o życiu młodego człowieka, mocno wspieranego przez rodzinę, któremu niepełnosprawność nie uniemożliwiła samorealizacji. Dzięki wykorzystaniu bogatych rodzinnych archiwów, mamy szansę śledzić krok po kroku jak dorasta, nawiązuje silne więzy z rodzicami i bratem, komunikuje się ze światem i uczestniczy w terapiach logopedycznych, które uznaje za bezużyteczne. Jest dumny ze swojej odmienności i własnej tożsamości, i wcale nie uważa tego, że nie słyszy za chorobę, którą należy leczyć. Ma bardzo bliskie relacje z rodziną, która daje mu wsparcie. Ulgi z tytułu niepełnosprawności, takie jak zniżki na komunikację czy darmowe bilety do muzeów uznaje za kompletny nonsens. Oparty na rodzinnych wspomnieniach film prowokuje do myślenia nie tylko w kwestii tego, czym tak naprawdę jest niepełnosprawność i jak postrzega ją nasze społeczeństwo, lecz również jakie korzyści mogą płynąć z implantów ślimakowych i innych postępów w nauce. Film przedstawia jednak nie tylko losy inspirującego niesłyszącego człowieka, którego nauczono, że w życiu nie istnieją żadne przeszkody – to również portret fascynującego świata niesłyszących oraz ich kultury, opartej na własnych zwyczajach i doświadczeniach.