Czarny sufit ()

Twórczość i bezkompromisowa postawa Józefa Mackiewicza stanowiły wyzwanie i problem, nie tylko dla władz PRL-u, ale także dla środowisk emigracyjnych. Mackiewicz jako pierwszy Polak (obok Ferdynanda Goetla i Jana Emila Skiwskiego) widział zwłoki polskich oficerów w Katyniu. Będąc przeciwnikiem jakiegokolwiek porozumienia z Sowietami, zawsze głośno i konsekwentnie mówił o prawdzie na temat zbrodni katyńskiej. Po zakończeniu wojny, będąc już na emigracji, zwalczał system komunistyczny, który wedle jego słów nakładając „kaganiec na każdą wolną myśl i słowo, stanowi największe zagrożenie dla rozwoju każdej kultury. Nie tylko polskiej, ale każdej”. Swoim pisarstwem dowodził, że zarówno niemiecki nazizm, jak i sowiecki komunizm, są uosobieniem zła. Akcja filmu toczy się w Monachium w 1968 roku – w mieszkaniu Józefa Mackiewicza i jego żony Barbary Toporskiej. Film jest zapisem rozmowy z jego wieloletnim znajomym korespondencyjnym, Jerzym Giedroyciem na temat ówczesnej sytuacji międzynarodowej oraz istoty systemu komunistycznego. W rolę Józefa Mackiewicza wcielił się Marek Kalita, jego żonę zagrała Agnieszka Wosińska, natomiast w Jerzego Giedroycia – Krzysztof Stroiński.