Chcę żyć

Frister urodził się w rodzinie żydowskiej. Po wybuchu II wojny światowej uciekł wraz z rodzicami do Krakowa, gdzie jego matka została zamordowana. Następnie trafił do obozu w Starachowicach, gdzie na dur brzuszny zmarł jego ojciec. Przeżył pobyt w obozach Mauthausen, Auschwitz oraz marsz śmierci do Mauthausen, gdzie doczekał wyzwolenia. Po dwuletnim leczeniu w szpitalu dla chorych na gruźlicę, wrócił do Polski i osiadł we Wrocławiu, gdzie pracował jako dziennikarz w „Słowie Polskim”. W 1952 r. został aresztowany za rzekomy sabotaż, a po zwolnieniu z aresztu śledczego skreślono go z listy uprawnionych do wykonywania zawodu dziennikarskiego. W maju 1957 r. wyemigrował do Izraela, zachowując obywatelstwo polskie. Przez 25 lat pracował w dzienniku „Haaretz”, z czego 14 lat jako redaktor naczelny magazynu weekendowego. Był szefem wydziału dziennikarstwa przy Uniwersytetu Bar-Ilan, a od marca 1990 r. do października 1991 r. dyrektorem brytyjskiego koncernu medialnego Maxwell Communication Corporation w Europie Wschodniej z siedzibą w Warszawie.