Rzeka (2018)

Osadzona w stepowo-pustynnych krajobrazach Kazachstanu historia dojrzewania pięciu braci, pracujących na farmie surowego i skłonnego do przemocy ojca. Najstarszy z nich, Aslan, zaczyna przejmować obowiązki głowy rodziny i opiekować się rodzeństwem. Pokazuje też chłopcom pobliską rzekę, która staje się ich ulubionym miejscem wypoczynku. Kiedy w odciętej od świata wiosce pojawia się przybysz z elektronicznymi gadżetami, rytm życia domowników zaczyna ulegać powolnej erozji. Rzeka stanowi ostatnie ogniwo nieformalnej trylogii Baigazina (nagrodzone na MFF w Berlinie Lekcje harmonii, Ranny anioł), która zapewniła reżyserowi rozgłos na światowych festiwalach. To wyczulona na społeczną niesprawiedliwość przypowieść o zawiści, winie i utracie niewinności, rozpisana dyskretnie na relacje pomiędzy braćmi. Wizualnie kunsztowna wizja zderzenia bezkresnej natury z nowoczesnością może się natomiast skojarzyć z Walkabout Nicolasa Roega. Muzykę do filmu skomponowała Justyna Banaszczyk, znana także jako FOQL. [opis festiwalowy]