Miłość i puste słowa

Portret podwójny Adama i Wandy. Ich uczucie przechodzi próbę choroby Alzheimera, na którą kobieta cierpi od pięciu lat. Z czasem stan jej zdrowia uniemożliwia porozumienie na poziomie słów. Relacja chorej i jej opiekuna odkrywa jednak głębszy wymiar małżeństwa. Przyziemne sprawy, takie jak codzienna higiena, wizyta u lekarza, spacer czy wspólna kolacja budują obraz uciążliwej małżeńskiej codzienności. Ich wspólne dni prawie pod żadnym względem nie przypominają dawnego życia, a ciężar, który oboje znoszą, nie dla każdego byłby do udźwignięcia.